Zagubiona Przeszłość (Część 2)

Kolejna porcja cytatów z książki "Zagubiona Przeszłość" Jodi Picoult:

Bank wspomnień, jeśli ktoś chce znać moje zdanie, to nie jest serce ani głowa, to nawet nie jest dusza. To przestrzeń pomiędzy dwojgiem ludzi.

O ile mi wiadomo, nikt jeszcze nie umarł z nieszczęśliwej miłości. Ciekawe, czy mnie uda się być tym pierwszym.

Gdyby Romeo mógł zdobyć Julię tak od ręki, ich historia nie obeszłaby nikogo. To samo byłoby z Cyranem de Bergerac, Don Kichotem, z Gatsbym i ich wybrankami. Nic tak nie pobudza wyobraźni jak obraz mężczyzny, który raz po raz tryka łbem we wciąż tę samą ścianę, zadając sobie pytanie: czy będę miał jeszcze siłę, żeby się podnieść? Na każdego miłośnika szczęśliwych zakończeń przypada jeden ciekawski, który będzie siła i przyglądał się, jak pogotowie zbiera z jezdni ofiarę wypadku.

Człowiek potrafi wywrócić swoje życie do góry nogami, to prawda, ale od czasu do czasu zdarza mu się tez zrobić dokładnie to co trzeba. Cała sztuka polega na tym, żeby dojść, co jest słuszne, a co było porażką.

Są dwa rodzaje miłości. Pierwszy to ten bezpieczny: szukasz kogoś, kto jest taki sam jak ty. Większość ludzi akceptuje taki układ. Ale można też kochać inaczej. Każdy z nas przychodzi na świat skrzywiony w ten czy inny sposób, a niektórzy pragną za wszelką cenę znaleźć osobę, która będzie idealnie do nich dopasowana. Poszukiwania mogą trwać nawet całe życie. Ale jeśli dopisze ci to szczęście i znajdziesz taką osobę, zaczynasz się odkształcać, zmieniać na siłę, bo wydaje ci się, że dzięki temu będziesz tak samo idealna jak ona. Tylko że, oczywiście, kiedy próbujesz się do niej zbliżyć, okazuje się, że przestaliście do siebie pasować.

Twój świat kończy się tam, gdzie sięga twoja wiedza.

Nagle dociera do mnie, że każdy, absolutnie każdy, jest kłamcą, wspomnienia zaś są jak ta sama martwa natura malowana przez dziesięciu różnych malarzy. Jeden obraz będzie w tonacjach błękitu, drugi czerwony; ten surowy jak Picasso, tamten bogaty jak Rembrandt; tu ktoś zastosuje skróconą perspektywę, tam kto inny uchwyci model w dalekim planie. Pamięć jest rzeczą tak osobistą, że kiedy dwie osoby przypominając sobie to samo to na pewno nigdy nie będzie to samo.

Miłość nie oznacza spełniania oczekiwań osób, które są zdane na nasza opiekę. Kochać to znaczy robić to, o czym one nawet nie myślą. To wyprzedzanie życzeń i próśb.

I jeszcze kilka cytatów przytoczonych w książce przez samą autorkę:

Wydaje mi się, że jest to kwestia miłości. Im bardziej człowiek ukocha jakieś wspomnienie, tym większej nabiera ono mocy i tym bardziej zaczyna przypominać fantazję.

Władimir Nabokov

Bo cóż, prócz wspomnień, pozostaje z dawnego człowieka? A czym są wspomnienia, jeśli nie źródłem cierpień!

Charles Baudelaire „Panna Fanfarlo”

Nic tak bardzo nie zwraca uwagi ani nie zapisuje się tak trwale w pamięci jak popełniony nietakt.

Cycero

„Zrobiłem to”, powiada moja pamięć. „Nie mogłem tego zrobić” – powiada duma moja i jest nieubłagana. W końcu – pamięć ulega.

Friedrich Nietzsche „Poza dobrem i złem”

Cóż ci też pozostało po mnie? Wspomnienie moich kości wzlatujących, aby spocząć w twych dłoniach.

Anne Sexton „Chirurg”

Pamięć pośród dróg jest jedyną, którą prowadzi do domu.

Terry Tempest Williams