Weronika Postanawia Umrzeć

Cytaty z krótkiej, aczkolwiek niesamowitej powieści Paulo Coelho, stanowiącej rozprawę nad wagą życia i pragnieniem śmierci. Balansowanie na tej granicy zaskakuje i skłania do głębokiej refleksji co tak naprawdę ważne jest w naszym życiu... i co daje nam siły by codziennie oddychać.

Weronika Postanawia Umrzeć
Paulo Coelho

Weronika wydaje się mieć wszystko czego tylko mogłaby pragnąć. Chodzi do popularnych nocnych lokali, spotyka i umawia się z atrakcyjnymi młodymi mężczyznami, a jednak nie jest szczęśliwa. Czegoś jej brakuje. Dlatego też, pewnego poranka, 21 listopada 1997 roku „Weronika postanawia umrzeć”. Po przedawkowaniu leków trafia do szpitala, gdzie lekarze informują ją, że pozostało jej zaledwie kilka dni życia...
Śledzimy zachowanie Weroniki podczas tych intensywnych dni. Ku zdumieniu bohaterki, wciągnie ją życie lokalnego szpitala, w którym się znalazła. W obliczu nadchodzącej śmierci odkryje w sobie uczucia, których wcześniej do siebie nie dopuszczała – nienawiść, strach, ciekawość, miłość, a nawet seksualne pobudzenie. Jej doświadczenia uzmysłowią jej, że każda sekunda jej życia to wybór pomiędzy życiem i śmiercią.

....:::::::::: CYTATY ::::::::::....

Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu…
Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie.


Jak w świecie, gdzie wszyscy starają się przeżyć za wszelką cenę, osądzać tych, którzy decydują się na śmierć? Nikt nie ma prawa ich osądzać. Każdy zna ogrom swego cierpienia i tylko on sam może ocenić, czy jego życie ma sens.

Mój stan to nie to, co widzicie w moim ciele, ale to, co dzieje się w mojej duszy.

Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.

Mamy prawo popełniać w życiu wiele błędów, oprócz jednego: tego, który niszczy nas samych.

Pewne sprawy, bez względu na to, z której strony byśmy na nie patrzyli, są zawsze tak samo ważne dla wszystkich. Miłość jest jedną z nich.


Jeśli kobieta, której dni są policzone, postanawia spędzić resztkę swego czasu przy łóżku śpiącego mężczyzny, by patrzeć na niego, to jest w tym coś z miłości. Chcę powiedzieć jeszcze więcej, że jeśli w tym czasie ta kobieta miała atak serca i nie wezwała pomocy, bo nie chciała się oddalić ani na chwilę od tego mężczyzny, to ta miłość może stać się wielka.


Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie. Ale gdy popatrzysz na niebo pełne gwiazd, zobaczysz, że te różne światy zazębiają się, tworzą konstelacje, systemy słoneczne i galaktyki.

Sztuka dyplomacji polega na wystawieniu na próbę cierpliwości przeciwnika.

Bywa, że pierwszej miłości nigdy się nie zapomina, ale ona zawsze się kończy.

Wielkim szaleństwem, do jakiego są zdolni mężczyźni i kobiety, jest właśnie miłość.

„Bądź niczym bijące źródło, nie zaś jak staw, w którym zawsze stoi woda”. Zawsze myślałam, że jest niebezpiecznie, gdy woda tryska i płynie, bo naszą miłością i entuzjazmem możemy zatopić obszary, w których żyją nasi najbliżsi. Dlatego przez całe życie starałam się zachowywać jak staw i nigdy nie przekraczać granic moich wewnętrznych murów.

Pozdrawiam :)