GREY'S ANATOMY: season 3 (część 2)

Druga i ostatnia część cytatów z trzeciego sezonu Grey's Anatomy (Chirurdzy)...

-----------------------------------------------------------------------
GREY'S ANATOMY: SEZON 3 - CYTATY
-----------------------------------------------------------------------

Jako chirurdzy, żyjemy w świecie "Najgorszych Możliwych Scenariuszy". Przestajemy mieć nadzieję na to, co najlepsze, bo to co najlepsze nie zdarza się zbyt często. Ale od czasu do czasu przytrafia się coś nadzwyczajnego i nagle… „Najlepsze Możliwe Scenariusze” wydają się prawdopodobne. Czasami przytrafia nam się coś zdumiewającego, i wbrew zdrowemu rozsądkowi, zaczynamy mieć nadzieję.
A kiedy najgorszy możliwy scenariusz staje się faktem, jedyne co nam pozostaje, to uczepić się nadziei…


W nauce zdarzają się zniknięcia. Choroba może nagle ustąpić, guzy się wchłaniają – a my zaczynamy operację, otwieramy człowieka, by przekonać się, że nowotworu już nie ma. To rzadko spotykane zjawisko, ale się zdarza. Wtedy nazywamy to błędną diagnozą. Mówimy, że się pomyliliśmy, że to co widzieliśmy nie było guzem… Mówimy wszystko poza prawdą. To nasze życie pełne jest zniknięć. A gdy znika coś, o czym nie wiedzieliśmy, że mamy, czy będziemy za tym tęsknić?

***

Jak już mówiłam, zniknięcia się zdarzają. Ból nagle ustępuje, krew przestaje sączyć się z ran, a ludzie gasną. Mogłabym jeszcze wiele opowiedzieć na ten temat… o wiele więcej, ale… Mnie już nie ma. Zniknęłam.

W medycynie zdarzają się cuda. Cuda zdarzają się codziennie. Tyle, że nie zawsze wtedy, kiedy ich potrzebujemy.

Pod koniec dnia takiego, jak ten, kiedy tak wiele modlitw zostało wysłuchanych, i tak wiele odrzuconych, sami próbujemy dokonać cudów w miejscu, w którym się znaleźliśmy. Z całych sił sięgamy ponad przepaścią i czasami… wbrew wszelkim przeciwnościom, na przekór logice, dosięgamy drugiego brzegu.


Ludzie mają blizny we wszystkich, nawet najmniej oczekiwanych miejscach. Blizny są niczym sekretne mapy ludzkiego życiorysu, niczym wykresy wszystkich ran. Większość z tych ran goi się nie zostawiając nic oprócz blizny. Ale są i takie rany, które nigdy się nie goją. Rany, które wszędzie nosimy ze sobą. I choć cięcia i obrażenia dawno przestały istnieć, ból wciąż trwa tak samo silny.


Co jest gorsze? Nowe, niewyobrażalnie bolesne rany, czy też stare rany, które powinny wygoić się lata temu, ale wciąż są żywe? Może nasze stare rany czegoś nas uczą. Przypominają nam gdzie byliśmy i przez co przeszliśmy. Uczą nas, czego unikać w przyszłości. Właśnie tak chcemy o nich myśleć. Ale w rzeczywistości wcale tak nie jest, prawda? Niektórych rzeczy musimy uczyć się wciąż bez końca.

Bóg w cudowny sposób sprawił, że dziewica zaszła w ciążę. Bóg wcale nie gra według zasad.

Z planami bywa tak, że tworząc je nie bierzemy pod uwagę niespodziewanych wydarzeń. Więc kiedy trafia nam się podkręcona piłka, czy to na sali operacyjnej, czy to w życiu, musimy improwizować. Rzecz jasna, niektórzy z nas są w tym lepsi od pozostałych. Niektórzy z nas musza po prostu przejść do planu B i wykorzystać go najlepiej jak się da. Zdarza się, że to czego chcemy jest tym, czego potrzebujemy. A czasami, to czego potrzebujemy to nowy plan.

Możemy ją ignorować, możemy chcieć o niej zapomnieć… Ale nasza przeszłość i tak w końcu powróci, żeby nas prześladować i nawiedzać.

Niektórzy ludzie wierzą, że bez przeszłości nasze życia nie są nic warte. W pewnym momencie każdy z nas musi wybrać, czy polegać na tym co doskonale znamy, czy też zrobić krok w stronę czegoś nowego. Ciężko uniknąć nawiedzania przez naszą przeszłość. To właśnie ona nas kształtuje, ona nas prowadzi. Nasza przeszłość raz za razem wypływa na powierzchnię. Dlatego musimy pamiętać, że czasami najważniejszą historią, jest historia, którą tworzymy obecnie.


Zbyt często bywa, że to czego pragniemy najbardziej jest tym, czego nie możemy mieć. Pożądanie zostawia nas ze złamanym sercem, wyczerpuje nas. Może doszczętnie zniszczyć nam życie. Ale i tak ludźmi, którzy cierpią najbardziej są ci, którzy nie wiedzą czego chcą.


O czym marzymy? Marzymy by być w końcu szczęśliwi, kiedy osiągniemy nasz cel; by znaleźć faceta, skończyć staż. To są nasze marzenia. I kiedyś w końcu je osiągamy. A wtedy, jeśli jesteśmy ludźmi z krwi i kości, natychmiast zaczynamy śnić o czymś innym. I czy nie jest tak, że skoro nasze życie opiera się na kolejnych marzeniach, to chcielibyśmy się wreszcie obudzić? Teraz?!


Może akceptujemy fakt, że marzenie z czasem staje się koszmarem. Powtarzamy sobie, że rzeczywistość jest lepsza. Przekonujemy siebie, że lepiej jest w ogóle nie mieć marzeń. Ale ci najsilniejsi, najbardziej wytrwali z nas, wciąż kurczowo trzymają się swoich marzeń, albo napotykają nowe marzenia, których nigdy nawet nie brali pod uwagę. W końcu budzą się, by odkryć, że wbrew wszelkim przeciwnościom, wciąż mają nadzieję. I jeśli mają szczęście, zdają sobie sprawę, że w obliczu wszechrzeczy, w obliczu życia, prawdziwym marzeniem jest móc w ogóle marzyć…


Nie otrzymujemy nieograniczonej liczby szans, by dostać to, czego chcemy. Doskonale to wiem. Nic nie jest gorsze od zaprzepaszczenia okazji, która mogłaby odmienić całe twoje życie.

...miłego czytania :)